Luchtkwaliteit

Voor luchtkwaliteit zijn de emissies van de stoffen stikstofdioxide (NOx), fijnstof (PM10 en PM2,5) en ultrafijnstof (PM0,1) beschouwd. Met betrekking tot de uitstoot van ultrafijnstof is het van belang om op te merken dat er nog weinig bekend is over de uitstoot hiervan en de effecten die het vervolgens op gezondheid heeft. In hoofdstuk 6 onderdeel gezondheid ‘luchtkwaliteit’ is hier nader op ingegaan.

Uitgangspunten

Voor Schiphol is berekend dat een toename van het aantal bewegingen leidt tot een toename van de stikstofemissie. Hierbij is geen rekening gehouden met stikstofemissies boven de 3.000 voet (Adviescollege Stikstofproblematiek, 2020). De emissie bedraagt 7 kg NOx/vliegtuigbeweging in 2018[1]. Voor 2030 en 2050 is niet met zekerheid te zeggen wat de NOx/vliegtuigbeweging is omdat verandering van de motor technologie kan leiden tot verandering van de stikstofemissie. Dit kan een positief of negatief effect zijn en is niet per definitie in lijn met de ontwikkeling van de CO2 trend. Het huidige inzicht is dat NOx emissie zou kunnen toenemen ten gevolge van de hogere verbrandingstemperatuur in motoren. Dit is ook het geval bij het gebruik van duurzame brandstoffen. Voor 2050 geldt de aanname dat het vliegverkeer tot 500 km elektrisch wordt uitgevoerd waarbij geen NOx vrijkomt.

Vliegtuigen stoten bij de verbranding van kerosine ook fijnstof en ultrafijnstof uit. De gezondheidseffecten hiervan zijn nog grotendeels onbekend, maar vermoedelijk negatief. De effecten hiervan zijn deze op basis van expert judgement kwalitatief beoordeeld en hierbij moet een grote foutmarge in acht genomen worden.

  • 1 ADECS Airinfra, 2018