Beveiliging

Huidige situatie

De ‘taak’ van beveiliging is om waardevolle en essentiële assets van een organisatie te beschermen tegen alle vormen van bedreigingen (threats) met als doel de vertrouwelijkheid, beschikbaarheid en integriteit van de assets te waarborgen. Een combinatie van de kwetsbaarheid van een asset en de waarschijnlijkheid (kans) en consequenties (effect) van een bedreiging beschrijven het risico. De definitie van assets kan breed worden opgevat: de beveiliging van personen en goederen tegen wederrechtelijke daden, het beveiligen van systemen tegen technisch falen, het beschermen van digitale systemen tegen wederrechtelijke daden in tijden van toenemende automatisering en globalisering en de opkomst van nieuwe vormen luchtvaart, bijvoorbeeld drones, en de toepassing daarvan in wederrechtelijke daden, en andere technologische ontwikkelingen die mogelijk een beveiligingsrisico vormen in de toekomst,

Een risico binnen deze context is de waarschijnlijkheid van een ongewenste gebeurtenis die de missie van een organisatie in negatieve zin kan beïnvloeden. Een risico bevat ten minste de volgende vier elementen:

  • Een asset (faciliteit, gebouw, voorwerp, persoon e.d.)

  • De waarschijnlijkheid van ‘threat actor’ met intentie

  • Kwetsbaarheden (in het beveiligingssysteem)

  • Gevolgen van een bedreiging

Het ministerie van Justitie en Veiligheid is eindverantwoordelijke voor de beveiliging van burgerluchtvaart, veiligheid is immers een publiek belang. De operationele verantwoordelijkheid voor de beleidsuitvoering is neergelegd bij de luchthavenexploitant, die het op haar beurt (deels) heeft uitbesteed aan marktpartijen. De Directie Beveiliging Luchthavens, onderdeel van het instituut Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) stelt het beveiligingsbeleid en richtlijnen op. Dat beleid wordt door een groot netwerk van Nederlandse, Europese (onder de paraplu van European Aviation Safety Agency (EASA)) en globale (onder de paraplu van the International Civil Aviation Organization (ICAO)) overheidsinstellingen, experts en private organisaties (bijvoorbeeld luchtvaartmaatschappijen en technologiebedrijven) opgesteld. Hieruit volgt ook dat het beleid veelal internationaal tot stand komt, waarbij lokale risicoanalyses de accenten leggen voor het lokale beleid (per luchthaven).

Op het gebied van kleine luchtvaart gelden veel mindere strenge regels ten aanzien van de beveiliging van de activiteiten. Er zijn geen bronnen gevonden die inzicht geven in de te verwachten autonome ontwikkelingen op dit gebied in de komende 30 jaren.

Trends en ontwikkelingen

De trends en ontwikkelingen met betrekking tot beveiliging van personen en goederen hangen nauw samen met de capaciteit van de luchthavens in Nederland en de groei van het aantal vliegtuigbewegingen. Daarnaast kan ook de toenemende digitalisering een risico verhogend effecten met zich meebrengen. In het achtergronddocument wordt een uitgebreidere toelichting gegeven op deze trends en ontwikkelingen.